Eruit met die beschuit
Ik hou van reizen, het liefst dag in dag uit.
Daarom ben ik bakker, leek mij een logisch besluit.
Ik hou van reizen, het liefst dag in dag uit.
Daarom ben ik bakker, leek mij een logisch besluit.
Je kunt misschien niet meer alles wat je zou willen.
Maar aan de gevolgen van een hernia moet je ook weer niet te zwaar tillen.
De poëzie uit de Lage landen, je wordt er door verwend.
Toegankelijk voor iedereen die geen vreemde talen kent.
Typ maar eens in op google het woordje poëzie.
En je computer zet vanzelf de puntjes, op de ë en op de i.
Er verschijnen definities en een cursus voor de leek.
Word zelf ook een dichter, begin met één gedicht per week.
Laagdrempelig verleend het web ons allen deze gunst.
Nu rest alleen nog oefenen, want oefening baart kunst.
In afwachting van mijn repliek.
Vroeg aan mij een oude Griek.
Zittend naast een droogstaand ven.
Hoe oud denk je dat ik ben?
Toen ik deze code stond te kraken.
Dacht ik wat heeft dat ven d’r mee te maken?
Hij wil het antwoord graag vandaag.
Dus hou de focus op de vraag.
Hoe oud denk ik dat u bent?
Volgens mij heeft u Aristoteles nog gekend.
Bij mij is koken altijd een blamage.
Het eten niet te pruimen en de keuken een ravage.
Daarom besteed ik van mijn loon een heel klein percentage.
Aan eten uit de muur, misschien de nieuwe rage.
Heeft u kunststof kozijnen?
Nee, ik heb kunststof konijnen.
Ze zijn erg onderhoudsvriendelijk kan ik u zeggen.
Het nadeel is, dat ze geen eieren leggen.
Ik vraag vandaag geen geklaag.
Ik heb gehoord hoe jij je gevoel verwoord en hoop dat er geen nieuw onderwerp meer wordt aangeboord.
Want straks lig ik op mijn sterfbed.
Wordt de dood nog eventjes op pauze gezet.
En zie ik een film afgespeeld waarin ik word verveeld het geklaag opnieuw met me gedeeld.
Weer wakker uit mijn dromen wil ik voorkomen dat dit mij gaat overkomen.
Dus…ik vraag…vandaag…geen geklaag!
Onderstaande kunt u lezen zonder er iets van op te steken.
Dus wees niet bang voor nieuws of informatieve preken.
Want dit is bedoeld om géén kennis te vergaren.
Wat uw hoofd alleen maar zou verzwaren.
Dat heeft volgens mij geen enkele zin,
want heel veel past er toch niet meer in.
Is het toch gelukt iets van dit alles te leren dan heeft u in ieder geval bewezen,
dat u het gedicht nog enkele keren overnieuw zult moeten lezen.
Laaghangende zon, wat doe je op m’n balkon.
Hoor jij niet aan de hemel te stralen?
En mensen te ontdoen van hun winterse kwalen.
Lok ze naar buiten en bruin hun witte benen.
Doe het alsjeblieft vandaag, voordat je bent uitgeschenen.
Heel even nog maar kan ik genieten van hoe jij me verwarmt door op me te schijnen.
Want ik zie je al langzaam, achter de horizon verdwijnen.
Laatst was ik in mijn dromen,
in de middeleeuwen aanbeland.
ik sprak daar met een edelman,
een echte man van stand.
Hij hield niet zo van dichters,
hij keek zelfs op ze neer.
Bedenkelijk keek ik hem aan
en bedacht toen deze sneer.
U bent in mijn optiek geen edelman,
alléén omdat u zonder fouten edelstenen spellen kan.
Ik liet hem achter in mijn dromen met toch een lach op zijn gezicht.
En ik werd ’s ochtends wakker met in mijn hoofd een leuk gedicht.