Scootertje, scootertje, toch.
Waarom stopte je niet? Ik toeterde nog.
Neem van mij aan, voorrang moet je krijgen en niet pakken.
Dat voorkomt een hoop lichamelijke ongemakken.
Als je het niet erg vindt ben ik er weer van door,
voor jou wordt het lopen want dat ding doet het niet meer hoor.
Nog veel succes gewenst met je verdere reis.
En troost je met de gedachten, door schade en schande wordt men wijs.
Arnold een gepensioneerde krokodillenworstelaar,
had een stel dikke poten en een volle bos rood haar.
Met zijn verworven vrije tijd nu tijdens zijn pensioen,
wilde hij graag iets nuttigs voor de medemens gaan doen.
Zijn keuze viel op duiven voeren in middelgrote steden,
daarvoor richtte hij een vereniging op met nu al meer dan duizend leden.
In weer en wind staat Arnold daar, sommigen verklaren hem voor gek.
Maar Arnold die blijft voeren, geen dag die gaat verstek.
De drievoudige moordenaar magere Hijn,
wilde niks liever dan onder de mensen zijn.
Liever dood dan levend, anders vond hij ze maar irritant.
En bij aanhoudende ergernis hielp hij het lot een hand.
Toen hij in aanmerking kwam om te worden gereclasseerd,
werd voor hem een baantje in het mortuarium gecreëerd.
Hij genoot met volle teugen en werd echt een vrolijke vent.
En zo zie je maar, soms is het zoeken, maar iedereen heeft een talent.