Die dichter daar

Proloog

 

Als je door de gang zou wandelen van een psychiatrisch ziekenhuis uit de jaren vijftig, wat zou je dan horen vanuit de cellen die je links en rechts passeert? Misschien wel dezelfde nonsens die door je eigen hoofd waart elke dag.

 

Hoofdstuk 1

 

“Kom op”, zei de schaterlachende pater tegen de klimop. Poets weder poets. Als ik in het park op een bankje naar het gefluit van de vogels zit te luisteren dan denk ik bij mezelf, “Die gesprekken gaan ook van de hak op de tak.” Tijdens de herkansing wordt niet bepaald steevast een betere keuze gemaakt. We zijn laatst gaan eten bij een restaurantje hier in het dorp wat gerund wordt door een lesbienne. Het heet geloof ik, “Eten wat de pot schaft.” Ik ben erg tevreden over mijn nieuwe IPhone tien. En vooral de camera. Gisteren heb ik daarmee een aantal foto’s gemaakt van diverse vagina’s en die zagen er allemaal gelikt uit. In het land der blinden is éénoog een eenzame en onbegrepen inwoner. Een analfabeet leest tussen de regels door. Die tatoeage is hem op het lijf geschreven. Een verloskundige heeft werk wat haar bevalt. Kapsalon de gulden lok is permanent gesloten. “Ja”, zei Saskia van Rijn tegen Rembrand toen ze naar de nachtwacht keek, “Hij is mooi opgedroogd”. Zojuist gooide ik wat oud en taai geworden stokbrood op het dak van het schuurtje voor de vogeltjes. Met een versnapering in de hand wilde ik genieten van het door mij ingebeelde tafereel dat er wat mooie vogeltjes zouden komen die op hun gemak het brood op zouden smullen. In plaats daarvan landen er vijftien kraaien op het dak, graaien het brood mee en weg zijn ze. Het graven van een vijver heeft heel wat voeten in de aarde. Op de heenweg naar Tenerife hadden we echt een rot steward, hij was de hele tijd Maggie May aan het zingen. De hoedenfabriek ging failliet omdat ze hun laatste bestelling niet meer konden bolwerken. Als ik een BH was, had ik me ook van kant gemaakt. Wanneer je een gedicht op je reet laat tatoeëren dan gaat het niet om de inhoud maar om de context. Uit het toilet kwam een kakofonie aan geluiden. Afwisselende tuba en trombone melodieën bruusk beëindigt met drie harde paukslagen. Niet beters te weten zou zo dadelijk het dweilorkest acte de préséance moeten gaan geven. Het was echter het kwaken van de WC eend die liet doorschemeren wie de ganzenlever door de zwanenhals mocht proppen. Wie noemt zijn hond nou Kees? Ik ben voortaan een G-spotter. Die koffie ziet er beroerd uit. Dat is sterk, heb je er wel genoeg melk in gedaan? De kapitein moest het nieuws van de schipbreuk even laten bezinken. Ik heb een brief geschreven aan De dikke vandalen of ze de uitdrukking “zijn eigen straatje schoonvegen” kunnen herzien. het stamt namelijk uit een tijd waarin het leven een tandje langzamer ging en iedereen een minder gevulde agenda had. Nu moet je blij zijn als je überhaupt tijd hebt om je eigen straatje schoon te vegen. Ik pleit dus voor een herziene versie, iets in de trant van: Hij mest alleen zijn eigen mailbox uit. Gratis af te halen veertig vierkante meter klinkklare onzin. n strtnmkr kn nt zndr klnkrs. Heeft er iemand nog een lege kerfstok? Een collega van mij heeft vorig jaar zijn amandelen laten knippen en nu is zijn vrouw toch nog zwanger.