Het einde is gekomen, hij doet niet meer mee.

Urenlang heeft ie gevochten, daar zo eenzaam op de plee.

We hoorden zijn gekreun en het ontsnappen van wat lucht.

Tot slot wat kleine krampjes en toen die laatste zucht.

De stilte die toen volgde, die ging door merg en been.

We wisten allen zeker, die gaat nergens meer heen.

Vakkundig hebben wij het slot met een kwartje geforceerd.

En het stoffelijk overschot langs de kliko gedeponeerd.