In de tuin zat een vlinder
Nu is hij weg en zit er één minder
In de tuin zat een vlinder
Nu is hij weg en zit er één minder
Ik had een droom
I wrote my wife a poem
Zij zei, zo zo
Je lijkt wel Edgar Allen Poe
Ik zag een varken hinken
Dat wordt vast Schwarzwälder schinken
Hoe kom je aan dat artistieke loopje?
Ik heb een kunstheup.
Emeritus dierendokter Kees,
spreekt zelden nog mensen face to face.
Maar vanochtend bracht er een meneer,
zijn parkietje met ingegroeide kontveer.
Ik begeef me centraal in de huiskamer en overal is de verlichting aan, behalve in de hal.
De t.v. staat ook aan en verzorgt de achtergrondmuziek, voordelen van digitale radiozenders.
Ik kan helemaal tot achter in de tuin turen want de tuinverlichting staat ook aan.
Wanneer ik mijn hoofd van links naar rechts draai en weer terug geniet ik van een panoramaview van mijn inboedel.
De piano staat op de plek waar eerst de kinderbox heeft gestaan.
De warmte van de haard is behaaglijk.
Een kaars flakkert in een mooie Chinese kandelaar.
Veel van mijn bezittingen zijn “made in China”.
Na mijn dood.
Doorzoek mijn geschriften en filter dat wat narrig is.
En plak één woord met schilders tape op mijn grafsteen.
Als teken van vergankelijkheid.
Zie mij als zondaar,
maar met overdenken ben ik klaar.
Daar hoef je mijns inziens niet je hele leven aan toe te wijden.
Ik dompel mij onder in onbereikbaarheid.
Mijn geest beroept zich dan op zijn recht op rust.
Denk niet dat ik u negeer.
Denk wat u wilt.
Feit
Het was de Griekse filosoof Clitoritus die zei,
slechts weinig mannen vinden mij.
Fictie
Vrouw: Hoe vind je het dat de kinderen van mijn zus oom tegen je zeggen?
Man: Best leuk. En ze zijn nog te jong om uit te leggen dat ik hun vader ben.
Fabel
Een hond, zijn baas, zo trouw.
Een man, zijn wil, zijn vrouw.
Het begin, zo blij, versterkt.
Het eind, verdriet, beperkt.
Opnieuw, oh nee, nooit meer.
Maar dan, met haar, nog één keer.
Mijn favoriete eigenschap is mijn onwetendheid.
Eens volgde ik een studie en raakte hem toen bijna kwijt.