Die dichter daar

Tot later, zei de fierljeppende pater.

En daar lag hij.

Met zijn bruine pij.

Nog half boven water.

Het was een oude vriend die zei,

deze wijze woorden tegen mij.

Wissel uw lakens en uw sprei,

wanneer het riekt naar een nertsenfokkerij.

Hoger dan de hoogste berg,

dieper dan het diepste dal.

Verder dan de verste sprong,

lager dan de laagste val.

Stiller dan de stilste stilte,

harder dan de hardste knal.

Een zegen, een goedheid, een onvolprezen gunst.

Maar mijn besluit dat luidt: Overdrijven is een kunst.

Zij zei, hoe heet jij?

Hij zei, Thee.

Wat lust je te drinken Thee?

Niks, ik ben Bob.

ze sprak over anticonceptie

alvorens hun eerste kus

toen kwam de ware deceptie

ze koos voor “coïtus niet dus”