Theo’s nimmer afnemende drang om te checken of hij in zijn broek gescheten heeft, begint ernstige nadelige invloeden te krijgen op zijn privé leven. De diverse diagnoses die gesteld werden door enkele hoog aangeschreven gerenommeerde psychotherapeuten mochten niet baten.
Het was uiteindelijk zijn moeder die zei: Jongen, ge schijt zomaar nie in oe broek!!
De vrouw van de autist heeft het maar zwaar.
Want ze komt niet altijd na 67 likjes klaar.
Echter het aantal slagen van meneer,
dat veranderd elke keer.
Laatst was ik samen met mijn geliefde uit wezen eten in het buitenland, waar doet er even niet toe. We hadden er sober gegeten maar het was wel te merken dat er in de keuken een goede kok achter het fornuis stond. Toen we ons naar de kassa begaven om af te rekenen keek ik in mijn portemonnee en zag dat ik dertig euro aan briefgeld had en nog een twee euro muntstuk, mijns inziens niet genoeg om de maaltijd mee te betalen dus greep ik al naar mijn pinpas.
De gastvrouw printte voor ons de rekening uit en hield het bonnetje voor mijn neus. Ze begon de buitenlandse woorden met de bedragen erachter te verklaren, dit was het drinken, dit het voorgerecht, dit het hoofdgerecht enz. enz. Onderaan het bonnetje zag ik het totaalbedrag staan van negenentwintig euro. Ik had dus wel genoeg geld op zak om te kunnen betalen. Ik leg het briefje van twintig en het briefje van tien op de bar en ik wil uit het andere vakje het twee euro muntstuk pakken maar de gastvrouw was echter al in actie geschoten om één euro uit de kassa te pakken om als wisselgeld terug te geven.
Haar mond viel zowat open van verbazing toen ze zag dat ik er nota bene nog twee euro had bijgelegd. Dank u, zei ze met een snik in haar stem en ze riep iets naar de keuken. Daar kwamen geloof ik haar man en nog twee keukenhulpjes aangelopen en ze liet hen het bonnetje en de dertig euro zien. Alle drie gunden ze me een dankbaar knikje maar toen de gastvrouw ook nog eens het twee euro muntstuk liet zien werden de heren dolenthousiast. Haar man begon door het restaurant te schreeuwen van blijdschap en toen ik omkeek zag ik dat alle gasten waren gaan staan om voor mij te applaudisseren. Een jongen van pak hem beet een jaar of tien die niet meteen opstond om mee te klappen kreeg van zijn vader een draai om zijn oren.
Ik begon me wel een beetje op mijn gemak te voelen onder deze omstandigheden want ik vond het best wel terecht dat die jongen door zijn vader gecorrigeerd werd. Dat er bij het verlaten van het restaurant een vergulden koets voor ons klaarstond om ons een ereronde door het dorp te geven met aansluitend op het plein een dankwoord van de burgemeester vond ik dan ook wel gepast. Toch bedankte ik voor deze eer omdat ik het onderhand wel een beetje gezien had.
Soms is het niet verkeerd.
Als je gewoon eens wat probeert.
Ga er gewoon met volle overtuiging in.
Ook al heb je in feite niet zo’n zin.
Geef jezelf, jezelf cadeau.
Huh, ja precies, hoezo?
Misschien wordt je vandaag niet veel gegund.
Maar plant op zijn minst een zaadje wat je later oogsten kunt.
Lees, verniel, werk of openbaar.
Dus rennen naar de winkel en consumeren maar.
Is jouw leven op een dwaalspoor geraakt en je denkt “IS DIT HET NOU?” Neem dan deel aan het Italiaanse verkeer en je leven zal voorgoed veranderen…
Het mooie van deelnemen is dat het volledig kosteloos is en dat werkelijk alle emoties gegarandeerd aan bod zullen komen. Neem nu bijvoorbeeld de Italiaanse rotonde. Bij het naderen van zo’n rotonde ben je je nog van geen kwaad bewust. Totdat je eindelijk aan de beurt bent om de rotonde op te rijden. Vanaf dat moment gelden er andere regels dan in landen waarbij het verplicht is om een rijexamen af te leggen. Zo zal je merken dat de voorrangsregel geldt voor de bestuurders die de rotonde óp willen rijden. De gewoonte om netjes op een veilig invoegmoment te wachten, zal snel plaats moeten maken voor het instinctief je auto op de rotonde te douwen. Let wel, rijd hierbij geen links en rechts voorbij rijdende scooters van hun sokken en besef, nu je eenmaal op de rotonde zit, dat jouw voorrang nu ook voorbij is.
Nu is het zaak om zonder blikschade van de rotonde af te komen en dit is meer geluk dan wijsheid. Natuurlijk is het mogelijk om een weekje in Italië te verblijven zonder schade aan je auto, maar zou je een jaar in het land van de laars vertoeven dan kun je dag zeggen tegen je schadevrije jaren. Het verlaten van de rotonde heeft veel weg van wat wij ritsen noemen, met als enige verschil dat je ten alle tijden bussen en zwaar beschadigde auto’s beter voor kunt laten gaan.
Je vraagt je soms echt af waarom dit land bekent staat om hun Ferrari’s en Bugatti’s en niet om pantservoertuigen zoals Hummers. Je vindt in Italië een rotonde op elke hoek van de straat dus je hoeft je niet te vervelen.
Voor degenen die nog niet overtuigd zijn dat alle emoties de revue zullen passeren hebben we nog een extraatje, namelijk de bergen. De Italiaanse bergen spreken voor zich. Je kunt naar eigen inzicht de zaken wat spannender maken, door bijvoorbeeld in het donker de berg te beklimmen en af te dalen of je hangt er gewoon een caravannetje achter. Gevloek en getier gegarandeerd. Natuurlijk is de ene bestuurder wat meer ervaren dan de andere, maar het blijft voor iedereen een gigantisch schrikeffect als er plotseling een hert oversteekt.
Hopende u voldoende geïnformeerd te hebben, wens ik u veel plezier.
Vandaag kreeg ik een vraag van Arnold uit Leiden. Zijn vraag was of het normaal is dat hij zijn ziekelijk masturbatiepatroon in stand houdt terwijl hij zich in een hevige prille relatie bevindt.
Beste Arnold, jouw masturbatiegedrag is van een kaliber dat onder de noemer “topsport” valt.
Het ineens hebben van seks met een echte vrouw doet een potente jongeman denken dat er iets mis is met masturberen.
Maar mag ik jou erop wijzen dat deze periode van heftige seks slechts van korte duur is. En wanneer je nu besluit om uit de dagelijkse routine te stappen die je jezelf de afgelopen jaren hebt aangemeten. Dan bestaat de kans dat je nooit meer op dit niveau zult kunnen presteren.
Dus Arnold volg vooral je gevoel in deze kwestie maar ga zeker niet over één nacht ijs.
Dat je vandaag geen pipoos gezien hebt, wil niet zeggen dat je vandaag geen pipoos bent tegengekomen.
Integendeel, wist je dat 98% van de pipoos zelden tot nooit als pipo in het openbaar treedt?
Deze grote groep pipoos beleven hun piposexuele geaardheid in huiselijke sfeer en geven soms op gepaste gelegenheden, zoals bijvoorbeeld carnaval, gehoor aan hun fetisj. Veel pipoos zijn ongevaarlijk en vaak zijn hun beweegredenen dan ook enkel en alleen om lol te hebben met jong en oud.
We liepen door het bos en ik voelde nattigheid.
Nog maar een kilometer los en ik moest mijn plasje alweer kwijt.
En plotseling werd ik opgeschrikt,
Door iets dat aan mijn piemel likt.
Ik keek goed rond of ik mijn vrouw zag staan
Maar die stond achter me met een regenponcho aan.
Er ging van alles door me heen zoals maak ik melding van dit feit?
Gebeurd dit door mens of dier en ben ik dadelijk mijn piemel kwijt?
Te lang had ik getwijfeld, te lang stond ik daar.
Want met een bulderend orgasme kwam ik klaar.
Mijn vrouw keek op want die had dit geluid al lange tijd niet meer gehoord.
En kennelijk had ik ook een familie boerenzwaluwen verstoord.
Achterover viel ik op de grond en ik ijlde steeds maar weer.
Dat wandelen bevalt me wel, daarvan wil ik meer.
Mijn vrouw waardeerde het niet,
toen ik een scheetje voor haar liet.
Haar reactie had ik nooit durven dromen,
om iets dat zo spontaan uit mij was gekomen.
Nu sta ik met mijn koffers op straat,
ik denk dat ik nooit meer een scheetje voor haar laat.
Als ik genoeg heb van gezeur,
dan geef ik het gewoon een kleur.
Zoals bijvoorbeeld groen.
En dat zouden meer mensen moeten doen.
Als ik denk aan groen dan denk ik aan gras en de zon die schijnt,
en alle negativiteit verdwijnt.
Dus doe wat met deze goede raad.
En ontdek waar het leven echt om gaat.
Schenk een glimlach aan mens en dier.
Zo leven we allen met plezier.